ขยัก หมายถึง [ขะหฺยัก] ก. กักหรือเก็บไว้บ้างไม่ปล่อยไปจนหมดหรือไม่ทําให้หมด.น. ตอน, พัก, เช่น ทํา ๒ ขยัก ๓ ขยัก.
[-ขะหฺย่อน] ก. ทํา ๆ หยุด ๆ ไม่ให้เสร็จในรวดเดียว.
[-ขะย่อน] ก. มีอาการพะอืดพะอมจวนจะอาเจียน.
[ขะหฺยัน] ก. ทําการงานอย่างแข็งขันไม่ปล่อยปละละเลย, ทําหรือประพฤติเป็นปรกติสมํ่าเสมอ, ไม่เกียจคร้าน; แข็งแรง, เข้าที, เช่นเนื้อหนังขยันมั่นคงนัก. (อิเหนา), พอกํ้ากึ่งกลางนั้นขยันนัก.(เพลงยาวถวายโอวาท).
[ขะหฺยัน] น. ชื่อไม้เถาชนิด Bauhinia strychnifolia Craib ในวงศ์Leguminosae เปลือกมีรสหวาน ๆ ฝาด ๆ ใช้กินกับหมาก.
[ขะยั่น] ก. คร้าม, เกรง, ไม่กล้า, แหยง.
[ขะหฺยับ] ก. เคลื่อนไหวหรือทําท่าว่าจะทําอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่นขยับปากจะพูด ขยับปีกจะบิน ขยับดาบ; เลื่อนที่ เช่น ขยับตู้ใบนี้เข้าไปให้ชิดฝา, กระเถิบ เช่น นั่งอยู่ห่างนัก ขยับเข้ามาให้ใกล้.ว. ค่อนข้าง, เกือบ, เช่น ขยับจะจริง.
[-ขะหฺยาย] ก. แก้ไขให้คลายความลําบากหรือความคับแคบเป็นต้นเพื่อให้เหมาะแก่ความต้องการหรือเหตุการณ์.